A osteocondrose é unha enfermidade común da columna vertebral que afecta os discos intervertebrais e a cartilaxe. A columna cervical e lumbar son máis susceptibles a tales procesos. A osteocondrose da rexión lumbar pode causar dor constante na parte baixa das costas e complicar significativamente a vida dunha persoa. Ao tratar a enfermidade, prefiren os métodos conservadores; a intervención cirúrxica só se realiza en casos extremos.
Causas da osteocondrose lumbar
A osteocondrose non é tanto unha enfermidade como un fenómeno natural que se produce como resultado dos cambios dexenerativos da columna vertebral relacionados coa idade. Normalmente, o disco da columna lumbar actúa como un amortecedor entre dúas vértebras, permitindo que as articulacións e a columna se movan facilmente. A parte externa do disco, o anel fibroso, rodea o núcleo interno brando do disco, o núcleo pulposo. Os discos intervertebrais de todos sofren cambios dexenerativos a medida que envellecen, pero non todos experimentan síntomas.
Crese que a osteocondrose comeza con cambios no anel fibroso, disco intervertebral e óso subcondral. O anel fibroso perde auga, o que o fai menos capaz de soportar as tensións diarias sobre a columna vertebral e distribuíndoas de forma incorrecta. A sobrecarga da parte posterior da vértebra leva á artrite das articulacións facetarias e á hipertrofia (crecemento coa formación de osteofitos - crecementos óseos) dos corpos vertebrales adxacentes ao disco intervertebral afectado.
Referencia! Segundo as estatísticas, o 30% das persoas de 30 a 50 anos sofren algún grado de dano no disco intervertebral.
Hai dúas principais causas fisiopatolóxicas de dor na osteocondrose lumbar. Unha das posibles causas da dor é a inflamación do nervio resultante dunha rotura da parte externa do disco intervertebral e da protrusión do núcleo interno. As proteínas inflamatorias son liberadas que irritan o tecido nervioso.
Segundo a segunda razón, as vértebras xa non son capaces de absorber eficazmente a carga debido á deformación relacionada coa idade. Isto leva a movementos anormais da columna vertebral e provoca un espasmo doloroso dos músculos das costas que intentan estabilizar a columna.
A consecuencia da osteocondrose pode ser a destrución dos segmentos da columna vertebral, o que pode levar á radiculite. Os factores de risco que desencadean e aceleran os procesos dexenerativos na columna vertebral son:
- predisposición hereditaria a enfermidades do sistema músculo-esquelético;
- Fume;
- Lesións previas;
- Trastornos hormonais e vasculares;
- obesidade;
- Músculos demasiado débiles e non proporcionan á columna o apoio necesario;
- Actividades profesionais que impliquen un traballo físico pesado (deportistas, cargadores).
Etapas de desenvolvemento da osteocondrose lumbar
Os trastornos dos discos intervertebrais, que conducen á súa dexeneración e destrución, ocorren gradualmente. Todo o proceso patolóxico pasa por varias etapas, segundo as cales distínguense as etapas (ou graos) da osteocondrose lumbar:
- A primeira etapa (grao) caracterízase por síntomas leves. No contexto da irritación das terminacións nerviosas do núcleo pulposo, desenvólvense sensacións dolorosas que penetran nas fendas do anel fibroso.
- A segunda etapa caracterízase por un desprazamento da vértebra superior en relación á inferior debido a fisuras no núcleo e no anel. Estes procesos patolóxicos, ademais da dor durante o movemento, provocan a aparición de síntomas neurolóxicos, entumecimiento e inestabilidade da zona afectada.
- A terceira etapa caracterízase por un aumento da dor e a aparición de hernias de disco debido a unha violación da integridade do anel fibroso. A dor, os trastornos sensoriais e a debilidade muscular interfiren coas tarefas diarias. As raíces nerviosas pinchadas poden provocar unha disfunción dos sistemas urinario e intestino.
- A cuarta etapa corresponde á destrución completa dos discos intervertebrais, vólvense fibróticos e os crecementos osteocondrais dos corpos vertebrales conducen á inmobilidade da columna vertebral nesta sección.
Síntomas da osteocondrose lumbar
En primeiro lugar, busque o consello de especialistas:
- neurólogo
- Ortopedista
- terapeuta
O principal síntoma da osteocondrose lumbar e sacra é a dor. Normalmente, empeora cando estás sentado durante moito tempo, torces, dobras a columna ou levantas unha carga. A dor pode irradiarse á perna e á ingle e pode ir acompañada dunha sensación de entumecimiento e debilidade. A dor moderada, dolorosa e sorda pode ir seguida de brotes.
Os síntomas dependen directamente da fase de desenvolvemento da patoloxía:
- Na fase inicial, cando comezan a aparecer os cambios dexenerativos, os síntomas son mínimos.
- A fase intermedia, que se caracteriza por un debilitamento do anel fibroso, xa pode manifestarse con dor na zona lumbar.
- Nas fases posteriores, cando se desenvolve a fibrose nas estruturas e se forman osteofitos, a dor faise menos pronunciada, pero a mobilidade da columna diminúe significativamente.
A sensibilidade da parte inferior das costas pode aumentar ao tacto. A característica dor punzante nas nádegas e as coxas, así como unha sensación de formigueo son un sinal de raíces nerviosas pinchadas que se producen como resultado de cambios dexenerativos no disco intervertebral. Os pacientes con osteocondrose lumbar teñen dificultade para inclinarse cara adiante, cara atrás e cara a lado. A osteocondrose pode complicarse pola hernia de disco e o estreitamento da canle espiñal, acompañado da aparición de síntomas adicionais.
Diagnóstico da osteocondrose lumbar
O diagnóstico comeza coa toma da anamnese, interrogando e examinando o paciente. O especialista está interesado nas súas queixas, a súa actividade física, a presenza de vellas lesións, malos hábitos e casos de enfermidade en familiares próximos. Durante un exame físico, o médico sente a parte inferior da columna, buscando puntos sensibles, inflamación ou outras anomalías. Tamén pode comprobar a sensibilidade e realizar probas motoras.
O método máis popular para diagnosticar a osteocondrose lumbar é o exame de raios X. A imaxe mostra a presenza de osteofitos, un estreitamento do espazo articular do disco intervertebral ou o denominado síntoma de "baleiro" cando se descobren burbullas de gas no grosor do disco intervertebral. Outros métodos utilizados son:
- A resonancia magnética mostra a hidratación (o nivel de saturación con auga), a forma dos discos e a súa altura, o que permite identificar os nervios pinchados.
- TC, que permite examinar a condición do tecido en detalle e diagnosticar trastornos nas fases iniciais.
- Discografía provocativa para determinar a localización do disco intervertebral afectado.
Referencia! A resonancia magnética é un método de diagnóstico bastante preciso, pero non pode detectar a rotura dos aneis externos do disco intervertebral.
Métodos de tratamento da osteocondrose lumbar
O tratamento preferido para a enfermidade dexenerativa do disco da columna lumbar asociada á dor crónica é o tratamento conservador con fisioterapia, exercicio e medicamentos. Para os pacientes con osteocondrose lumbar recoméndase:
- Unha rutina diaria que inclúa un descanso adecuado e unha actividade física suficiente;
- Exercicio físico regular para fortalecer os músculos;
- Axustes de estilo de vida, incluíndo revisión nutricional e perda de peso.
fisioterapia
Varias técnicas fisioterapéuticas utilízanse con éxito para aliviar a dor nas costas. A fisioterapia promove os procesos de rexeneración do disco intervertebral, estimula o metabolismo e os procesos de transporte e evita adherencias e danos posteriores.
Os métodos fisioterapéuticos para tratar a osteocondrose espinal inclúen:
- Estimulación eléctrica. Os impulsos eléctricos axudan a aliviar a dor nas costas e mellorar o fluxo sanguíneo á columna vertebral afectada.
- Terapia de ultrasóns. As ondas ultrasónicas poden penetrar en capas profundas do tecido e axudar a aliviar a inflamación e a dor.
- Terapia de campo magnético. Os campos magnéticos poden mellorar a circulación sanguínea e os procesos metabólicos nos tecidos e favorecer así a súa rexeneración.
- Terapia con láser. Os raios láser poden axudar a aliviar a dor, estimular a circulación sanguínea e estimular a rexeneración dos tecidos.
- Ultrafonoforese. Este método combina a terapia de ultrasóns co uso de medicamentos que penetran nas capas profundas do tecido e axudan a aliviar a inflamación e a dor.
Importante! Ao contrario da crenza popular, a osteocondrose pode e debe ser tratada. Sen tratamento, convértese nunha fonte de dor crónica e pode provocar numerosos problemas, incluíndo a disfunción dos órganos internos.
Medicación
Para aliviar a dor que interfire coas actividades diarias, os pacientes reciben analxésicos e fármacos antiinflamatorios non esteroides. Dependendo das indicacións, o médico pode prescribir medicamentos máis fortes: relaxantes musculares, esteroides e analxésicos narcóticos. Os bloques terapéuticos son administrados con anestésicos locais e glucocorticoides para aliviar a dor severa.
Cirurxía
A intervención cirúrxica úsase con moita menos frecuencia para a osteocondrose da columna lumbar. Isto pode incluír unha prótese de disco ou unha fusión da columna lumbar (que crea as condicións para a fusión de dúas vértebras mentres reduce a dor eliminando o movemento nesa parte da columna).
Se a mobilidade da columna está restrinxida significativamente, pódense instalar espaciadores intervertebrais especiais. Para os pacientes que non responden a todos os outros tratamentos, pódese realizar a substitución total do disco.
Tratamento da osteocondrose lumbar na casa
O máis eficaz que podes facer na casa para manter a funcionalidade e reducir a dor é o exercicio. Aumentan o fluxo de sangue, osíxeno e nutrientes á columna, axudando a manter a cartilaxe hidratada o maior tempo posible e mantendo a columna flexible. Ademais, o exercicio libera endorfinas, que son analxésicos naturais.
Os cambios frecuentes de posición tamén traen alivio. Algunhas poses axudan a afrontar un ataque de dor: axeonllarse, deitarse, deitarse. Un descanso curto é necesario e beneficioso, pero o descanso prolongado en cama só empeora a condición. É importante manterse activo para evitar que a enfermidade progrese. Os pacientes con osteocondrose lumbar benefícianse de camiñar, nadar, andar en bicicleta, ioga, Pilates, exercicios de estiramento e fortalecemento do corsé muscular. Tamén axudan as seguintes medidas:
- A aplicación de calor na parte baixa das costas mellora a circulación sanguínea e alivia os espasmos musculares e a tensión.
- As bolsas de xeo alivian a dor e reducen a inflamación.
- A masaxe tamén relaxa os músculos, alivia os espasmos e reduce a presión sobre a columna, aliviando así a dor. Ao aumentar a circulación sanguínea nesta zona, mellóranse os procesos metabólicos e o tecido enriquécese con osíxeno.
- Uso de colchóns e almofadas ortopédicas. Axudan a manter a posición correcta da columna vertebral durante o sono.
- Distribución correcta da carga sobre a columna vertebral. Ao levantar obxectos pesados, debes prestar atención á técnica de levantamento correcta para evitar a tensión da columna lumbar.
- Nutrición correcta. Unha dieta equilibrada rica en calcio e vitaminas axuda a manter os ósos e as articulacións sans.
Non obstante, se tes dor ou outros síntomas, antes de comezar o tratamento da osteocondrose na casa, debes consultar co teu médico para obter recomendacións máis precisas e para avaliar o estado da columna vertebral.
Con que médico debo contactar para a osteocondrose lumbar?
Se aparecen síntomas característicos da osteocondrose lumbar, recoméndase consultar a un neurólogo ou ortopedista. Se tes dor nas costas, tamén podes pedir cita cun terapeuta. Prescribiralle os exames necesarios para o diagnóstico e derivarao a un especialista.
Tratamento da osteocondrose lumbar
Os especialistas da clínica máis próxima da túa cidade ou doutro lugar están preparados para comprender os motivos e axudar a xestionar a dor. Os médicos adoitan ter unha ampla experiencia clínica e dominan todos os métodos modernos de tratamento e diagnóstico da osteocondrose en mulleres e homes. A localización conveniente, o excelente equipamento e a versatilidade das instalacións son en gran parte o foco da medicina moderna, o que lle permite realizar rapidamente calquera exame e restaurar a saúde musculoesquelética. Podes pedir unha cita chamando a unha clínica que che convén ou cubrindo o formulario en liña na páxina web.
Prevención da osteocondrose lumbar
Os métodos eficaces para previr a osteocondrose lumbar son:
- Actividade física regular. Mantéñase en boa condición física. Fortalece os músculos das costas. Os exercicios de estiramento e fortalecemento das costas axudan a manter a columna vertebral saudable.
- Reducir o estrés sobre a columna vertebral: evite o estrés innecesario na columna vertebral. Use a técnica de levantamento adecuada ao levantar obxectos pesados.
- Corrección da postura: asegurar unha postura correcta. Senta e mantéñase recto, non mintas. Para durmir, elixe unha almofada e un colchón ortopédicos para manter a posición correcta da columna mentres descansa. Compra zapatos de calidade con boa amortiguación e apoio.
- Asegúrate de apoiar as costas usando cadeiras ortopédicas se o teu traballo require que tes sentado durante longos períodos de tempo. Evite permanecer nunha posición durante moito tempo. Fai pausas regulares e estira a columna.
- Observa o teu peso. O exceso de peso pode poñer unha tensión adicional na columna vertebral.
- Evite movementos incontrolados e lesións nas costas. Teña coidado ao practicar deporte ou realizar actividade física.
- Deixar de fumar xa que pode afectar negativamente a saúde da columna.
Seguindo recomendacións sinxelas, pode levar unha vida activa e satisfactoria e minimizar o risco de dor nas costas. Se xa ten síntomas, dor na columna lumbar, asegúrese de consultar a un médico para o diagnóstico e tratamento.